Background:
September 15, 2013.
Nasa ospital si Papa nun sa Lucena City. Nagcommute kami ni Maui papuntang Lucena from Buendia kase nga mahirap dalahin si charchar ng long drive (more explanation here). Papa is in good spirits kase pinasalubungan namin sya ng Red Ribbon at nagpakitang-gilas pa sya at kumain ng dalawang pirasong pastry (kung hindi ako nagkakamali isang mamon at isang chocolate chiffon). Kamustahan at kwentuhan at me kasamang nood ng TV on the side.
On TV and TV Shows.
Dahil Linggo nga noon palabas pala yung Goin' Bulilit sa Channel 2. Para sa mga hindi nanonood ng TV or wala sa pilipinas, basahin itong wikipedia entry about Goin Bulilit
Another background on Goin Bulilit. Dati biased ako sa Goin Bulilit (read: inis, grumpy). Itanong nyo pa ke Maui. Bakit? Ewan! Baka hindi ko trip yung acting at pagpapatawa ng mga bata dun? Baka hindi ako natutuwa ke Dagul? Baka kase like ko lang maging "grouch" kagaya ni spiderham (peace tayo spiderhammy) sa harap ng TV? Or baka wala lang talaga, trip trip lang, ang sabi nga ni Macy at Fiona "Walang basagan ng Tlip (Trip)".
Going back sa main topic. Nung nagsisimula na yung Goin' Bulilit, ang sabi ni Papa "Ay Goin' Bulilit pala ngayon" at kinuha at sinuot nya ang kanyang hearing aid at umayos sya ng pwesto sa kama para makapanood ng TV.
Eto ang ang nahanap kung clip/teaser ng episode na yun sa Youtube.
Honestly hindi ko alam na paborito pala nya yung Goin' Bulilit. Tinanong ko si Mama at kinonfirm nya na paborito daw talaga ni Papa yung show at palaging nyang pinapanood sa Lopez linggo linggo.
OK naman ang episode na yun. Panalo, kase nga si Lloydie. Nakita nyo naman siguro sa clip. Ang natandaan ko pa dun eh yung tinuturuan ni John Lloyd na mag suot ng tie yung isang bata (teka maghanap pa ako ng clip nun sa youtube at iupdate itong post na ito).
Pero ang mas panalo ay yung naranasan ko that day. Grabe, ang lakas ng tawa ni Papa sa mga jokes at hirit nung mga bata Yung tipong pumalakpak pa sya. Tuwang-tuwa sya! Yung tipong tuwang-tuwa sa galak (pun intended)! Napaisip ako ng matagal-tagal, bakit nga pala ako grouch o grumpy sa Goin Bulilit? Wala naman silang atraso sa akin di ba? In fact napapatawa nila ang Tatay ko ng ganun (hindi ko nagawa yun in the past months e)! Priceless yung moment na yun ha! Right there and then pri-nomise ko sa sarili ko na never ko na aalaskahin yung Goin Bulilit at yung mga cast nito. Sinabi ko rin itomg promise na ito ke Maui nung nasa byahe na kme pabalik sa Maynila.
Reflection:
Inner Child. Child at heart. Papa showed us the inner child inside him that day. Mahirap i-express at i-explain ng words e. Yung parang kahit sobrang sakit na pala yung nararamdaman nya sa puso (again look at the date), eto pa rin sya enjoying the TV show and laughing out loud about it.
So siguro reminder ito sa akin, at sa ating lahat na rin, na kahit na anong hirap ang pinagdadaanan natin, take time to relax, smile, laugh and enjoy some TV show.
Yun lang muna siguro kase nagpromise ako na "happy thoughts" lang dito welovevicos blog so lets keep it that way (Although aaminin ko na habang sinusulat ko ito sa notepad sa pc. senti na naman si Dadag ninyo, mabuti na lang me tisyu sa tabi ko).
Again, lesson from the post: Take time to relax, smile, laugh and enjoy some TV show. Enjoy Life!
Pahabol:
Meron akong mas bago at mas scientifically backed explanation kung bakit nde ko trip yung Goin' Bulilit dati. Stuck ako sa panahon/moment na ang "Ang TV" ang best comedy TV show para sa mga bata at bagets na tulad ko. Walang kokontra ok? Do wa di bi di bi dum dibidooo! Ang TV FTW!!!
Hehehe!
Til next post...
Wednesday, March 26, 2014
Monday, January 13, 2014
On Three Kings Part 2
Eto itutuloy ko na yung last post.
Tatlong Hari.
Si King Andrew, Si King Charles at si King Eugene. Hari yan lahat kaya walang magpapatalo, walang magpapadaig sa isat isa, lahat gusto maging hari. Naalala ko ng minsang nag-aaway kami nung bata pa kami (not sure kung sino ba sakto kaaway ko, verbal lang naman yung away walang physical contact). Ipinaliwanag ni Papa na yan daw yung drawback ng pagpapangalan sa amin ng hari, walang ayaw magpatalo, lahat gusto maging hari, lahat mainitin ang ulo, lahat nakataas kaagad ang boses (parang naka-angil daw kaagad). Pero dapat daw kaming magbigayan, hindi daw lahat nakukuha sa galit at init ng ulo. Kaya nga daw tinawag na magkakapatid, pare-pareho ng pinagpatiran ng pusod (that time nde ko alam na yun pala yung root word ng magkakapatid).
Back to the epiphany homily. Hindi naman daw Three Kings talaga, parang Wise Men (or Magi) na nag-alay (gold, frankincense and myrrh) kaya by tradition naging tatlo kaya nagin Three Kings. Wise Man, Magi, Pantas, full of wisdom, full of knowledge. Pwede naman palang ganun yung origin ng three kings, three wise men.
Ngayong malalaki na kami bihira na yung mga away away na ganun. Marunong na kameng magbigayan. Mature na (siguro) kaming tatlo now at mas naiintidihan na namin ang isa't isa.
Three Kings... Three Wise Men. Pwede...
Hanggang dito na lang muna. Baka ma-oversenti pa ako.
Until next post...
Happy new year ulet sa lahat.
Tatlong Hari.
Si King Andrew, Si King Charles at si King Eugene. Hari yan lahat kaya walang magpapatalo, walang magpapadaig sa isat isa, lahat gusto maging hari. Naalala ko ng minsang nag-aaway kami nung bata pa kami (not sure kung sino ba sakto kaaway ko, verbal lang naman yung away walang physical contact). Ipinaliwanag ni Papa na yan daw yung drawback ng pagpapangalan sa amin ng hari, walang ayaw magpatalo, lahat gusto maging hari, lahat mainitin ang ulo, lahat nakataas kaagad ang boses (parang naka-angil daw kaagad). Pero dapat daw kaming magbigayan, hindi daw lahat nakukuha sa galit at init ng ulo. Kaya nga daw tinawag na magkakapatid, pare-pareho ng pinagpatiran ng pusod (that time nde ko alam na yun pala yung root word ng magkakapatid).
Back to the epiphany homily. Hindi naman daw Three Kings talaga, parang Wise Men (or Magi) na nag-alay (gold, frankincense and myrrh) kaya by tradition naging tatlo kaya nagin Three Kings. Wise Man, Magi, Pantas, full of wisdom, full of knowledge. Pwede naman palang ganun yung origin ng three kings, three wise men.
Ngayong malalaki na kami bihira na yung mga away away na ganun. Marunong na kameng magbigayan. Mature na (siguro) kaming tatlo now at mas naiintidihan na namin ang isa't isa.
Three Kings... Three Wise Men. Pwede...
Hanggang dito na lang muna. Baka ma-oversenti pa ako.
Until next post...
Happy new year ulet sa lahat.
Monday, January 6, 2014
On Three Kings Part 1
Happy New Year!!!
Ngayon daw ay Epiphany or Feast of the Three Kings. Sa atin sa pinas pagkatapos ng Pasko at Bagong Taon, yan ang madalas na greetings, "Happy Three Kings!" Tapos kahapon, umattend kme ng misa at syempre ito ang topic ng homilya so naisipan ko na ito rin ang gawin topic dito sa blog na ito for this week.
Tatlong Hari. Three Kings. Three Wise Men. Magi.
Naalala ko pa ang kuwento ng pangalan naming magkakapatid. Me mga meaning or kahulugan daw ang bawat pangalan namin kase mga matalinhaga ang ang mga magulang lalo na ang aking tatay. Naalala ko yung isang kuwento ng Papa ko nung bata pa ako. Simulan natin sa panganay, yung panganay na lalaki daw ang ibig sabihin ng pangalan ay "My Love" o "My Love for You" (may kanta yatang ganun dati). Yung sa kasunod naman na babae ang ibig sabihin daw ay "Sky", at syempre literal na translation yung pangalan na yun sa spanish so sakto nga. Yung pangatlo naman na babae ang ibig sabihin daw ng pangalan at "Moon River", parang lang yung kanta.
As the story goes, kumpleto na raw nun kase nga me bundok (at presumably me kapatagan at iba pang bodies of land), me mga ilog (at presumably me mga dagat at iba pang bodies of water) at me sky or langit/alapaap so planeta na siguro yun, tapos me love na so kumpleto na. Teka teka, kung kumpleto na, nasaan kaming tatlong bunso? Ang sabi ng Papa ko, ang kulang na lang eh yung inhabitants, so dun daw pumasok yung tatlong hari. Si King Andrew, Si King Charles at si King Eugene to explore and rule the land. Kaya yan daw ang pangalan daw naming tatlong sumunod eh may kasamang pangalan ng hari.
Tatlong Hari. Yun lang muna. Hehe. Bitin ba?
Sorry. Hindi ko maituloy, senti na naman ang lolo nyo.
Tuesday, November 19, 2013
On Praying
Background:
Isa sa mga huling text message ng tatay ko sa akin ay tungkol sa pagdadasal. I-shashare ko sa inyo ang SMS na ito sa baba. Sa totoo lang, nung sinend nya ito sa akin ay natuwa ako, bagong perspective sa pagdadasal. At nung una ko sya dinasal ang mga naalala ko ay yung mga naapektuhan ng lindol sa Bohol at Cebu at mga karatig probinsya nila sa Visayas. Ngayon naman ang naalala ko ang mga nasalanta ng Bagyong Yolanda/Haiyan, kaya nararapat at natataon talaga na ipost ito ngayon.
Ang screencapture ng SMS:
Ang mga salitang laman nito:
Ang repleksyon ko sa text message na ito at sa 5 fingers of prayer:
God bless us all!
Isa sa mga huling text message ng tatay ko sa akin ay tungkol sa pagdadasal. I-shashare ko sa inyo ang SMS na ito sa baba. Sa totoo lang, nung sinend nya ito sa akin ay natuwa ako, bagong perspective sa pagdadasal. At nung una ko sya dinasal ang mga naalala ko ay yung mga naapektuhan ng lindol sa Bohol at Cebu at mga karatig probinsya nila sa Visayas. Ngayon naman ang naalala ko ang mga nasalanta ng Bagyong Yolanda/Haiyan, kaya nararapat at natataon talaga na ipost ito ngayon.
Ang screencapture ng SMS:
Ang mga salitang laman nito:
"5 Fingers of Prayer"Mahilig mag-forward ng mga message ang tatay ko. Minsan religious text message, Minsan comedy text message. Minsan hindi. Nakakataba lang ng puso na itong text message na ito patungkol sa 5 Fingers of Prayer ay nakapamakahulugan ng mensahe.
1. Thumb - is nearer to you, so pray for those who are closest to you.
2. Pointing Finger - pray for those who teach, instruct & heal.
3. Tallest Finger - pray for our leaders, they need God's guidance.
4. Ring Finger - is the weakest finger, so pray for those who are weak, troubled or in need.
5. Little Finger - is the smallest to remind you to pray for yourself.
Ang repleksyon ko sa text message na ito at sa 5 fingers of prayer:
- Ang hinlalaki, pagdadasal sa mga malalapit sa akin, ito ay madalas ng bahagi ng mga dasal ko. A validation.
- Ang hintuturo, hindi ko pala ito madalas ginagawa, ang pagdadasal para ang mga nagtuturo, at nagpapagaling, pero tama nga naman na isama sila sa panalangin. Kaya ngayon ay mas dadalasan ko na silang isama sa intensyon ng mga dasal.
- Ang hinlalato. Biharang-bihira ko ito gawin, Baka sa common prayers sa misa. Pero come to think of it, kelangan talaga ng mga lider natin ng dasal. Maganda rin naman na isama sila sa mga panalangin.
- Ang palasingsigan. Ang mga mahihina at nangangailangan ng tulong. Biktima ng kalamidad at sakuna, kagaya ng mga naapektuhan ng bagyong Yolanda. Napakagandang point of view, the best sa 5 fingers IMHO. Always a good idea na sila ay isama palagi sa panalangin araw araw.
- Ang hinliliit. Lesson I learned: ilagay sa huli ang sarili (kase aaminin ko me times na palaging pansarili yung dinadasal ko dati) pero ang importante naman e huwag kalimutang magdasal para sa sarili.
God bless us all!
Saturday, November 16, 2013
On Cars and Automobiles
Background:
Umuwi ako ng Quezon kase nga nasa ospital ang tatay ko. September 7 yun weekend. Casual na usapan sa ospital, kumustahan. Napunta ang usapan sa pag-uwi ko at bakit ako nag-bus lang. Eto yung dialog namin, sa pagkakaalala ko:
Pa: Pano ka nakauwi? Dala mo si Char?
Me: Nagbus lang po ako. Ok nga yung bus mabilis lang byahe. Tapos Pa tingnan mo to oh, thermal na pala ticket ng AB Liner?
Side-story, matagal-tagal na rin pala akong hindi umuuwi ng Quezon ng nagbu-bus lang. Napabilib nga ako na thermal na pala ang ticket ng paboritong kong bus liner. Nakakaaliw ang bus ride experience ko. Btw yung Char, nickname ng oto ko.
Me: Me sira po si Char di ko maibyahe ng malayo.
Pa: Bakit kase hindi mo pa palitan yang sasakyan mo? Ang maganda nyan eh bumili ka na ng bago.
Me: Wala pa po akong pampalit. Wala pa pong budget.
Hehehe! Me standard na akong sagot sa ganitong tanong.
Me: Pa, kase nde pa po high priority ang sasakyan sa amin ni Maui. Ang top priority ko po ay yung bahay, kase nakita nyo naman pag umuulan maraming tulo. Then balak na rin po namin na magka-baby, yung dalawa pong iyun ang top priority. Next lower priority pa po yung sasakyan.
Honestly natuwa ako sa sagot ko. Isang napakahonest at candid na sagot base sa mga plano namin ni wifey. Pero nasorpresa ako sa next part ng convo.
Pa: Magkano ba ang condominium ngayon?
Me: Ayaw po namin ng condo, marami pang babayaran na monthly. Ang plano po namin eh house and lot.
Pa: Eh magkano ba ang house and lot ngayon?
Me: Mga 3M to 4M po. Outside city of manila pa yun. Mga Pasig or Quezon City.
Pa: Ang bigat pala! Mahal pala ano?
Hehehe! Akala ko nga mag-ooffer ng pang-down. More on this topic sa future post dito sa blog na ito. Balik kotse at oto muna tayo.
Mahilig ang tatay ko sa mga sasakyan. Bilang isang great family provider nakabili sya ng maraming sasakyan. Mula sa motor, tricycle (remind me of Tricycle, this is worth another post in the future), van at utility vehicle. Mahilig rin magbigay ang mga pamilya namin ng nickname sa mga sasakyan namin. Yun una naming sasakyan ay isang lumang fiera-type na utility vehicle (si Expi/Exped ba yun?) tapos nakabili rin sya ng L300 (si Vivi or VV, versa van daw kase) at pinakabago nyang sasakyan ay si Fuego (syempre Isuzu Fuego). Nakabili rin kaming magkakapatid ng mga sasakyan at natutuwa si Papa kapag pasko/holidays pag sama sama kame sa probinsya at pinapark namin lahat ng sasakyan namin sa tapat ng bahay namin. Feeling daw nya mayaman na kme :)
Ano ba ang pinakalatest na trip nyang oto? Hindi nakapagtataka kung ano ang latest dream car/auto nya. Ang alam ko dati like na like nya yung Isuzu DMax, pero recently ko lang nalaman na ang gusto na pala nya e yung Toyota Hilux. Bakit ko ito alam? See image below. yan yung ilan sa mga picture sa ibabaw ng table nya sa opisina.
Bagay naman sa kanya mapa-Dmax o Hilux man, kase nga good utility vehicle/pickup truck yung dalawa. Yang Hilux pala e pedeng bare chassis, at icustomize na lagyan ng FX for utility. Pedeng pampamilya at pedeng pang-business. Napakapraktikal talaga ni Papa!
Para ke Papa, ang sasakyan ay dapat nakakatulong sa pamilya sa paglalakbay (family travel) at the same time nakakatulong rin sa paghahanap-buhay (work or livelihood). Tatandaan ko ito sa pagpili ko ng sasakyan sa hinaharap.
Ang naalala ko sa mga usapan namin dati e nagpaplano na syang kumuha ng brand new na pickup ngayong taon o sa kasunod na taon basta mag-work out yung mga transaksyon nya. Nakakalungkot lang na hindi na matutuloy yun :(
OK, OK, preno muna, happy thoughts lang itong blog na ito kaya with that tatapusin ko na muna itong post na ito.
Yun lang muna. Hanggang sa mga susunod na post. Abangan...
Umuwi ako ng Quezon kase nga nasa ospital ang tatay ko. September 7 yun weekend. Casual na usapan sa ospital, kumustahan. Napunta ang usapan sa pag-uwi ko at bakit ako nag-bus lang. Eto yung dialog namin, sa pagkakaalala ko:
Pa: Pano ka nakauwi? Dala mo si Char?
Me: Nagbus lang po ako. Ok nga yung bus mabilis lang byahe. Tapos Pa tingnan mo to oh, thermal na pala ticket ng AB Liner?
Side-story, matagal-tagal na rin pala akong hindi umuuwi ng Quezon ng nagbu-bus lang. Napabilib nga ako na thermal na pala ang ticket ng paboritong kong bus liner. Nakakaaliw ang bus ride experience ko. Btw yung Char, nickname ng oto ko.
Me: Me sira po si Char di ko maibyahe ng malayo.
Pa: Bakit kase hindi mo pa palitan yang sasakyan mo? Ang maganda nyan eh bumili ka na ng bago.
Me: Wala pa po akong pampalit. Wala pa pong budget.
Hehehe! Me standard na akong sagot sa ganitong tanong.
Me: Pa, kase nde pa po high priority ang sasakyan sa amin ni Maui. Ang top priority ko po ay yung bahay, kase nakita nyo naman pag umuulan maraming tulo. Then balak na rin po namin na magka-baby, yung dalawa pong iyun ang top priority. Next lower priority pa po yung sasakyan.
Honestly natuwa ako sa sagot ko. Isang napakahonest at candid na sagot base sa mga plano namin ni wifey. Pero nasorpresa ako sa next part ng convo.
Pa: Magkano ba ang condominium ngayon?
Me: Ayaw po namin ng condo, marami pang babayaran na monthly. Ang plano po namin eh house and lot.
Pa: Eh magkano ba ang house and lot ngayon?
Me: Mga 3M to 4M po. Outside city of manila pa yun. Mga Pasig or Quezon City.
Pa: Ang bigat pala! Mahal pala ano?
Hehehe! Akala ko nga mag-ooffer ng pang-down. More on this topic sa future post dito sa blog na ito. Balik kotse at oto muna tayo.
Mahilig ang tatay ko sa mga sasakyan. Bilang isang great family provider nakabili sya ng maraming sasakyan. Mula sa motor, tricycle (remind me of Tricycle, this is worth another post in the future), van at utility vehicle. Mahilig rin magbigay ang mga pamilya namin ng nickname sa mga sasakyan namin. Yun una naming sasakyan ay isang lumang fiera-type na utility vehicle (si Expi/Exped ba yun?) tapos nakabili rin sya ng L300 (si Vivi or VV, versa van daw kase) at pinakabago nyang sasakyan ay si Fuego (syempre Isuzu Fuego). Nakabili rin kaming magkakapatid ng mga sasakyan at natutuwa si Papa kapag pasko/holidays pag sama sama kame sa probinsya at pinapark namin lahat ng sasakyan namin sa tapat ng bahay namin. Feeling daw nya mayaman na kme :)
Ano ba ang pinakalatest na trip nyang oto? Hindi nakapagtataka kung ano ang latest dream car/auto nya. Ang alam ko dati like na like nya yung Isuzu DMax, pero recently ko lang nalaman na ang gusto na pala nya e yung Toyota Hilux. Bakit ko ito alam? See image below. yan yung ilan sa mga picture sa ibabaw ng table nya sa opisina.
Bagay naman sa kanya mapa-Dmax o Hilux man, kase nga good utility vehicle/pickup truck yung dalawa. Yang Hilux pala e pedeng bare chassis, at icustomize na lagyan ng FX for utility. Pedeng pampamilya at pedeng pang-business. Napakapraktikal talaga ni Papa!
Para ke Papa, ang sasakyan ay dapat nakakatulong sa pamilya sa paglalakbay (family travel) at the same time nakakatulong rin sa paghahanap-buhay (work or livelihood). Tatandaan ko ito sa pagpili ko ng sasakyan sa hinaharap.
Ang naalala ko sa mga usapan namin dati e nagpaplano na syang kumuha ng brand new na pickup ngayong taon o sa kasunod na taon basta mag-work out yung mga transaksyon nya. Nakakalungkot lang na hindi na matutuloy yun :(
OK, OK, preno muna, happy thoughts lang itong blog na ito kaya with that tatapusin ko na muna itong post na ito.
Yun lang muna. Hanggang sa mga susunod na post. Abangan...
Friday, November 15, 2013
A Tribute
Namayapa na ang Tatay ko noong nakaraang September 20. Naiblog ko ang aking mga saloobin dito, dito at dito.
Ang plano ko ngayon e ituloy-tuloy pa rin ang blog na ito bilang isang "Tribute" sa kanya. Happy thoughts lang at syempre yung mga "words of wisdom" pa rin nya ang laman. Sa ngayon babaguhin ko ang URL, gagawin kong welovevicos.blogspot.com. Kung kukuha ako ng sariling domain, hindi pa sure pero bahala na.
Sa ngayon yan pa rin ang title ng blog "Usapan ng Surveyor at ng Computer Engineer" pero iniisip ko pede ko rin bang imbitahan ang mga ibang mahal ko sa buhay para sumali at magpost rin dito. Pag nangyari yun malamang baguhin ko rin yung title ng blog para mas masaya.
Yun lang muna. Abangan ang susunod na mga posts...
Ang plano ko ngayon e ituloy-tuloy pa rin ang blog na ito bilang isang "Tribute" sa kanya. Happy thoughts lang at syempre yung mga "words of wisdom" pa rin nya ang laman. Sa ngayon babaguhin ko ang URL, gagawin kong welovevicos.blogspot.com. Kung kukuha ako ng sariling domain, hindi pa sure pero bahala na.
Sa ngayon yan pa rin ang title ng blog "Usapan ng Surveyor at ng Computer Engineer" pero iniisip ko pede ko rin bang imbitahan ang mga ibang mahal ko sa buhay para sumali at magpost rin dito. Pag nangyari yun malamang baguhin ko rin yung title ng blog para mas masaya.
Yun lang muna. Abangan ang susunod na mga posts...
Wednesday, August 28, 2013
On Politics and Dynasties
Background:
After ng usapan sa mobile phone over dinner, naitanong ko kung sino na ang congressman sa probinsya namin. Ang alam nya yung bago daw, kase yun daw yung nakikita nya na lumilibot nung me bagyo at nagbibigay ng tulong. Naikwento ko na me petition yung pamilya ng dating congressman. At dito na umikot ang usapan.
Mahilig sa pulitika ang tatay ko at maituturing mong aktibo ang pamilya namin sa pulitika. Active participant ika nga. Naging mulat ako sa pulitika nung si Ka Bobby pa ang kumakandidato para sa Kongreso. Active leader sya ni Ka Bobby at alam ko parang close friend na nila ni Mama si Ka Bobby at ang maybahay nito. After ng stint ni Ka Bobby sa kongreso ay patuloy na rin syang naging aktibo pero non-partisan na. Dahil nga dating Knights of Columbus Grand Knight at dahil na rin sa mga catholic religious groups na kinabibilangan nya, minsan na syang naging PPCRV chairman ng parokya at bayan namin. Anu-ano ang mga yung "views" nya sa pulitika. Alam ko marami ito, pero isesentro ko lang muna sa napag-usapan kanina:
On KB (Ka Bobby), nalulungkot sya na walang nagmana sa mga anak nya ng karisma at lambing sa mga karaniwang tao. Si KB daw kung ano ang opinyon at pinaninindigan sa isang isyu sa harap-harapang usapan sa publiko, ganun din ang paninindigan sa mga pampribadong diskusyon. Na-realize ko na ito rin ang obserbasyon ko, at sinabi ko na lang mukhang bagong henerasyon na nga si E at T.
On PDAF. Hinahanap nya yung 70M na naka-assign daw per year sa distrito namin taun-taon parang wala daw syang nakikita. Kinorrect ko na more than 70M yung nakalista ke congressman E nung 2007-2009 CoA Report. Reminder to self, i-print ang CoA PDAF Report page para sa probinsya namin at ibigay sa kanya ang printout.
Mahabang diskusyon itong pulitika. Sa susunod na usapang surveyor at computer engineer baka ito ulit ang isingit kong topic.
After ng usapan sa mobile phone over dinner, naitanong ko kung sino na ang congressman sa probinsya namin. Ang alam nya yung bago daw, kase yun daw yung nakikita nya na lumilibot nung me bagyo at nagbibigay ng tulong. Naikwento ko na me petition yung pamilya ng dating congressman. At dito na umikot ang usapan.
Mahilig sa pulitika ang tatay ko at maituturing mong aktibo ang pamilya namin sa pulitika. Active participant ika nga. Naging mulat ako sa pulitika nung si Ka Bobby pa ang kumakandidato para sa Kongreso. Active leader sya ni Ka Bobby at alam ko parang close friend na nila ni Mama si Ka Bobby at ang maybahay nito. After ng stint ni Ka Bobby sa kongreso ay patuloy na rin syang naging aktibo pero non-partisan na. Dahil nga dating Knights of Columbus Grand Knight at dahil na rin sa mga catholic religious groups na kinabibilangan nya, minsan na syang naging PPCRV chairman ng parokya at bayan namin. Anu-ano ang mga yung "views" nya sa pulitika. Alam ko marami ito, pero isesentro ko lang muna sa napag-usapan kanina:
On KB (Ka Bobby), nalulungkot sya na walang nagmana sa mga anak nya ng karisma at lambing sa mga karaniwang tao. Si KB daw kung ano ang opinyon at pinaninindigan sa isang isyu sa harap-harapang usapan sa publiko, ganun din ang paninindigan sa mga pampribadong diskusyon. Na-realize ko na ito rin ang obserbasyon ko, at sinabi ko na lang mukhang bagong henerasyon na nga si E at T.
On PDAF. Hinahanap nya yung 70M na naka-assign daw per year sa distrito namin taun-taon parang wala daw syang nakikita. Kinorrect ko na more than 70M yung nakalista ke congressman E nung 2007-2009 CoA Report. Reminder to self, i-print ang CoA PDAF Report page para sa probinsya namin at ibigay sa kanya ang printout.
Mahabang diskusyon itong pulitika. Sa susunod na usapang surveyor at computer engineer baka ito ulit ang isingit kong topic.
Subscribe to:
Posts (Atom)